We zijn in Guatemala aangekomen wat op zich al een avontuur was. Door heftige regen en aardbevingen was op sommige plaatsen de weg 1 tot 2 meter weggezakt en moesten we manoeuvreren om verder te komen. Onderweg kwamen we de chickenbussen tegen wat een kermis .Afgeladen met kippen, mensen en goederen versiert met allerlei toeters en bellen en grote pluimen zwarte roet uitstotend. Een land met adembenemende uitzichten en kleurrijke mensen. We waren blij dat we veilig bij ons hotel aan het meer van Attila aankwamen want onze chauffeur had volgens mij eerst op zo,n chickenbus gezeten. En ja hoor, Door beleefde weer eens een avontuur. Toen we Savonds in het stadje met nog 5 andere zaten te eten kwam er ineens een ambulance aanloeien. Hij stopte midden voor ons en nieuwsgierig als ik ben ging ik even kijken. En daar lag FReek een reisgenoot hevig bloedend op de grond. Ik wist dat hij epilepsie had en waarschijnlijk een aanval had. Samen met Maartje een ander reisgenootje ben ik in de ambulance gesprongen en met loeiende sirenes over die enge wegen naar een ziekenhuis 1plaats verder. Nou ziekenhuis dan wel uit het jaar nul. Niemand sprak er Engels dus het was handen en voetenwerk. Nog nooit van mijn leven zo,n zootje gezien. Ik moest bij hem blijven en we gingen van het ene hok naar het andere. Hij had een heel groot diep gat in zijn voorhoofd en ik heb steeds op hem in moeten praten om hem rustig te houden. Naast ons lag een vrouw te bevallen overal lagen gescheurde lappen en bebloede lakens. Na 8 hechtingen zat in ieder gevalzijn hoofd weer dicht en moesten we. Proberen de naam van het ziekenhuis te achterhalen en onze reisleidster te pakken zien te krijgen. Onze telefoons hadden geen bereik en de telefoon van het ziekenhuis mochten we niet gebruiken. Na lang aandringen ging iemand ons hotel bellen en na 10 min. kwam Patricia op de motor aanzetten . We zijn met een taxi naar ons hotel gebracht waar henk en de anderen van het groepje zaten te wachten. Ik heb van het hele proces foto,s gemaakt. Dus ik kan iedereen een kijkje laten nemen in een Guatemala ziekenhuis inkl. Foto. Operatie het hechten en de Troep. Wat een dag, ik ga nu slapen want ik ben kapot. Heel veel liefs en op naar t volgende hopelijk minder bloedig avontuur.